غزل : کردار کردن گفتار

گفتم به وصل جانان آيا شود رسيدن ....... گفتا به جستجويش بايد به سر دويدن

گفتم چگونه با او در خلوتي نشستن ........گفتا که دست الفت بايد ز خود کشيدن

گفتم چگونه چيدن گل را ز باغ حسنش ........ گفتا چو بلبل از باغ گل ديدن و نچيدن

گفتم چه چاره بايد در بي وفايي يار ............. گفتا که صبر کردن يا پيرهن دريدن

گفتم چگونه او را آگه کنم ز عشقم ............ گفتا که قيد صحبت از ماسوا بريدن

گفتم چگونه باشد بر دامنش بيفتم ............ گفتا که از ره دور قانع بشو به ديدن

گفتار را در عالم کردار کن عــــــــزیزم .......... آخر فضيلتي نيست در گفتن و شنيدن

نظرات شما عزیزان:

[ دو شنبه 6 بهمن 1393

] [ 1:48 ] [ رضا ]

[ ]

•’``’•,•’``’•,♥♥♥ ❥ من و نفسم ❥ ♥♥♥•’``’•,•’``’•,